Auf wiedersehen Margaret River!

Dag schatjes,

Hoe gaat het met jullie?
Al wat in jullie schoen gehad van de goedheiligman of zijn jullie dit jaar niet zoet genoeg geweest? ;)

Hier weer een hoop meegemaakt.....

WJD'tjes
* Wist je dat de autisten onder jullie nu helemaal gek worden? "Hoezo begint ze nu met de wist je dat'jes. Ze eindigd daar toch altijd mee??"
* Wist je dat we net op tijd de auto hebben kunnen registreren? Maandag de 9de werden de dingen gefixt die nodig waren om hem gekeurd te krijgen. Dit was uiteindelijk om 15.00 uur gebeurd. Daarna kon ik hem eindelijk overschrijven en laten registreren. Nou ja dat zeg ik nu wel. Het kwam er op neer dat ik daar aankwam met alle benodigde papieren maar dat bij dat bureau waar je dat moet doen de verbinding met internet eruit lag. Ach ja dat kon er ook nog wel bij... we hadden tenslotte nog een half uur om het gedaan te krijgen. Gelukkig 5 minuten voordat de tijd afliep Simon eindelijk geregistreerd! Pff ja zeg dat wel!
* Wist je dat Simon nu in een heel goede conditie verkeerd? Naast een nieuwe motor heeft de beste man nu ook 4 nieuwe banden, een startonderbreker (wat verplicht is om hem in Western Australia te kunnen registreren) en nog wat kleine dingetjes die nodig waren om hem door de keuring te krijgen; wat schroeven hier en daar die ontbraken (noem dat maar klein Jits ;) ) nummerbordverlichting etc.
*Wist je dat Simon nu ook de trotse bezitter is van een nieuw nummerbord? Omdat hij nu niet meer in NSW maar in WA geregisteerd staat? Helaas konden we niet echt kiezen... Was het eerst 161 J(itse)V(ersus)D(orien) nu is het AU14812
* Wist je dat Dorien Margaret River 10 november verlaten heeft? Ze kon een lift krijgen van twee excollega's en die greep ze met beide handen aan. Goodbye wijngaarden en hello Melbourne! Ik had besloten daar nog een paar weken te blijven om weken te maken voor een tweede visium. Haar die ochtend op de bus gezet. Wel gek hoor! Gelukkig had ik inmiddels al wat nieuwe vrienden gemaakt in het hostel.
* Wist je dat ik die tweede week naar een wijngaard gestuurd ben 40 minuten rijden van Margaret River af? Samen met een jongen van het hostel. Geen supervisor die ons op de vingers keek, alleen hij en ik en ... honderdduizenden wijnplanten :D De eigenaar van de wijngaard kwam alleen twee keer per dag een praatje met ons maken (controleerde niet eens) dus dat was IDEAAL!!
* Wist je dat dat geniale gevoel snel verdween toen ik daarna twee dagen in de regen moest werken?
* Wist je dat dat geniale gevoel tot het nulpunt daalde toen ik het loonstrookje van die week ervoor ontving? Maar liefst 15 euro per dag verdient! Inderdaad de tranen sprongen mij in de ogen (figuurlijk dan!) Wat een slavendrijvers!
* Wist je dat we die avond met zijn allen een feestje gebouwt hebben om zo ons verdriet een beetje te verdrinken?
* Wist je dat we daardoor een zero tolerance (geen geluid na 10 uur 's avonds) voor het hele hostel hebben gekregen?
Hostelmanager had een slechte dag doordat zijn auto stuk was en reageerde dit op ons af. Maakte ons niets uit, wij hadden er alleen maar meer schik om!
* Wist je dat we (Oleg en ik) die bewuste avond besloten hebben Margaret River ook te verlaten.
* Wist je dat iedereen ons probeerde over te halen om langer te blijven? Had volgens mij vooral met Oleg te maken. Hij is namelijk een geniale gast die altijd een gezellige sfeer in het hostel neerzette. En ik was maar al te blij dat hij samen met mij deze roadtrip naar Melbourne wilde maken. Dat zou lachen, gieren, brullen worden....

............ En dat werd het ook ;)

Statistieken van deze roadtrip:
Aantal gemaakte km: 4300
Aantal dagen: 4,5
Aantal staten gepasseerd: 2 (western Australia en South Australia) zitten nu in Victoria
Aantal doodgereden dieren: 1 (vogel)
Ongeplande stops omdat Simon niet meer verder wilde: 1
Aantal verloren goederen tijdens de trip: 0, zero, niets (goed he! ;) )

Maandag dus vertrokken, nog even een stop gemaakt bij Walpole voor de valley of giants tree top walk. The tree top Walk, is a walkway that rises up to 38m above the forest. Its amazing ;) En toen verder gereden tot het donker werd. Geslapen op een 24 uurs parking. Nou ja geslapen.... Oleg heeft toen vooral geslapen. Ik had geen oog dichtgedaan omdat hij echt niet normaal hard aan het snurken was. 's Morgens weer vroeg verder gereden.

Oleg reed het grootste gedeelte van de trip, ik loste hem soms een paar uurtjes af. We waren goed aan elkaar gewaagt. Zo viel ik dag 2 af en toe bijna in slaap en ja hoor toen clacsoneerde Oleg er vrolijk op los. Schrok ik natuurlijk wakker en dan keek hij me lachend aan. Sorry er vloog een vogel voor de auto. Sure Oleg. Maar ik heb hem voor al zijn geintjes wel redelijk terugbetaald. Zo heb ik zijn peren uit het raam gesmeten. Hoezo dat dan? Nou er kwam een koniginnenbij onze auto ingevlogen en die lande op mijn schoot. Ooit wel eens gezien? Die dingen zijn GROOT!! Probeer dan maar relaxed te blijven zitten. Inderdaad ik reageerde natuurlijk door te gillen en onwijs met mijn handen te wapperen en toen vloog die koniginnebij in Oleg zijn tasje met fruit. En toen heb ik het tasje met koniginnebij en al, uit het raam gesmeten. Je had zijn hoofd moeten zien hahaha Hij vond dat ik wat overdreven reageerde. Whatever ;).
En na naar zijn bokkemuziek geluisterd te hebben gooide ik er vrolijk Nick en Simon in enz enz.

Veel lol dus en rijden, rijden, rijden. Stoppen wanneer het donker werd en weer verdergaan wanneer het licht werd.
Zo hebben we ook over de langste rechte weg van Australia gereden 146,6 km alleen maar rechtdoor!!!
http://www.panoramio.com/photo/782943

Alles ging goed (op het doodrijden van een vogel na dan) tot dag 4. We waren die dag wederom vroeg uit de veren en waren Adelaide al gepasseerd toen Simon een beetje begon tegen te sputteren. Als we probeerden 110 km/uur te rijden begon hij te stotteren. 100 km per uur wilde hij wel. Wij vonden dat wel prima, op die manier kwamen we er ook wel. We dachten dat hij gewoon wat moe was, ik bedoel hij had de afgelopen 3 dagen meer dan 3000 km gemaakt. Na een paar uur rijden begon hij opeens al te stotteren bij 95, toen bij 80 enz enz. We wilden die dag tot de Great Ocean Road rijden maar we hadden wel door dat dat hem niet ging worden. Ok bij het eerstvolgende dorpje stoppen we ok? Dat was nog maar 20 km rijden. Geloof het of niet maar we hebben er meer dan 1,5 uur over gedaan om daar te komen. Opeens wilde hij niet meer harder dan 20 km per uur. Met 20 km per uur gingen we de berg op en met 40 km per uur af. Echt een grap als je je voorsteld dat we op een snelweg reden. Meteen Fredje gebeld om te vragen of hij enig idee was wat het kon zijn aangezien de motor goed liep en water en olie ok waren. Hij dacht dat het de fuelfilter moest zijn (dacht Oleg ook). Nog gevraagt of we daar gewoon mee door konden rijden, hij zei dat dat geen probleem was alleen dat hij steeds zachter en zachter zou gaan. Nou dat hebben we dus gemerkt. Laatste 20 km was natuurlijk ook alleen berg op en berg af ipv rechte weg!!!! Maar goed ik wist dat het niets ernstigs was dus eigenlijk kon ik er wel om lachen. Leuke filmpjes gemaakt ook. En wat een geluk dat we dit niet hadden op de 146,6 km rechte weg want daar zit je echt helemaal in de middle of nowhere.

Na anderhalf uur dus bij het dorpje, kuch ik bedoel gehucht aangekomen en daar naar de camping gereden. Camping was helemaal leeg wij waren de enigen. Nou dat is niet helemaal waar want er zat wel een welkomstcomite op ons te wachten. Een oude man, Fred genaamd zat op een stoel op ons te wachten en vond het maar wat leuk dat er mensen kwamen om hem gezelschap te houden. Hij begon meteen van alles tegen ons te vertellen. Onverstaanbaar! Want Fredje had namelijk welgeteld 3 tanden in zijn mond. Goed, na een tijdje kwamen we er achter dat hij ons wilde vertellen dat het zijn 80ste verjaardag was. Daar met hem maar even een biertje op gedronken. Hij nodigde ons ook nog uit voor zijn feestje dat hij die zaterdag zou geven. Er zou zelfs een band komen. Of ik niet met hem wilden dansen? Hem daar vriendelijk voor bedankt ;)

Volgende ochtend meteen naar de automonteur gegaan en die heeft er even een nieuwe fuelfilter ingezet. Simon reed weer als vanouds, misschien zelfs nog wel beter :D.

Daarna de Great Ocean Road gereden om vervolgens naar Melbourne te scheuren waar Door al op ons zat te wachten met een heerlijke koude goudgele rakker. Oleg had nog het geniale idee om nog wat rondjes om Melbourne heen te rijden aangezien we toch nog wat bezine hadden en omdat hij het ook wel jammer vond dat onze roadtrip erop zat! Aufrausen!!

Het hostel waar Door verbleef was eigenlijk gewoon een kroeg dus dat was heerlijk thuis komen ;)

WJD'jes
* Wist je dat het tijdsverschil nu opgelopen is tot 10 uur? Aangezien jullie nu wintertijd hebben en wij weer in een andere tijdszone zitten? Nu ik dit bericht tijd is het bij ons 7.11 uur en bij jullie 21.11 uur!!!!
* Wist je dat we de volgende dag alweer afscheid moesten nemen van Oleg aangezien hij een job buiten Melbourne heeft gevonden?
* Wist je dat we de afgelopen dagen met heel wat mensen afgesproken hebben? Mensen die we kennen uit Broome en met Pascal Zandbergen. Die kon ons mooi even wat tips geven wat te zien en te doen in Melbourne.
* Wist je dat we de eerste bekeuring met onze auto binnen hebben? Vergeten te betalen voor parkeren, oopsie dasey
* Wist je dat we morgen alweer beginnen met werken? Hebben een job gevonden buiten Melbourne. Fruit plukken. Kersen en aardbeien geloof ik. We kunnen gewoon op die boerderij kamperen en zijn dan van plan om in de weekenden terug naar Melbourne te gaan. Mij benieuwen hoe lang we dit gaan volhouden. In ieder geval tot vrijdag hopen we ;)


Hou je haaks!!

Dikke kus Jits



Slaap zacht lieve Tom, you're a star in heaven now *