Het waren twee fantastische dagen ;)

Dag vriendjes en vriendinnetjes,

Ja ja jullie lezen het goed....we zijn weer KOOS WERKELOOS!

Hier het verhaal:
We begonnen maandag om 5.00 pm. Maar dat meisje waar we op moesten passen was die avond ervoor, ik herhaal de avond ervoor weggelopen...

Vet zware eerste werkdag dus! Pff Wachten tot ze terug kwam (wat ze niet deed) televisie kijken (desperates housewifes) op haar hotelkamer met airconditioning (heel vervelend dus)etc. De volgende dag weer gewacht, in het zwembad gezwommen, gezonnebadderd etc, ook een hele zware dag dus.
Het is dat we er goed voor betaald krijgen.... maar anders waren we er allang al mee gestopt :)

Maar goed toen belde ze ons gisteren middag om 3.45 PM op dat ze ons uitbetaalde tot 4.00 PM en dat het daarna over en uit was aangezien ze er een hard hoofd in hadden dat dat meisje terug zou komen. Super jammer natuurlijk, maar goed we reizen nog steeds met de instelling het had zo moeten zijn dus.... wie weet wat er nu wel weer op ons pad komt. No worries ;)

Precies om 3.45 arriveerde Hermien op onze camping (alsof ze het aanvoelde) ja en toen moesten we natuurlijk vieren dat we.., nou ja, toen moesten we natuurlijk ons verdriet wegdrinken.. Echt die Hermien is nog gekker dan wij (kan dat? JA dat kan!!) Vreselijk veel lol gehad met haar! Hoeveel? Nou zoveel dat we op die camping niet meer terug mogen komen, oepsie!

Maar goed vandaag met pijn in ons hard 'ons' autootje ingeleverd. Ze zijn nu druk bezig een ander jobbie voor ons te regelen. Komt vast en zeker goed. Dorien kan morgen alweer in het ziekenhuis terecht en we moeten zowiezo over anderhalve week samen 5 dagen op een autistische jongen passen.

Verder nog wat wetenswaardigeheden

1. Mijn ponny in nog iets korter. Hoe dat kan? Koken op een gaspitje...! Oeps ik zie pa nu al vloekend achter de computer zitten. Kijk ook verdomme uit met dat gas. Maar echt dat deed ik. Ik hoorde zelfs mijn vaders stem in mijn hoofd zeggen: voorzichtig!! Maar goed dat terzijde, ik was aan het koken en deed boter in de pan. Dat heb je hier in een spuitfles zitten (wat vet handig is want zo een pakje boter smelt natuurlijk binnen een uur)en ik er wat van in de pan doen, en nog een beetje en ik dacht oke nog een klein spuitje en toen Vhoem!! Knetter knetter.

2. Mijn trouwe Sony Ericson telefoon is helaas overleden. Trouwe omdat hij me nog nooit in de steek heeft gelaten. Zelfs al was de batterij leger dan leeg dan nog verstuurde hij dat ene berichtje of pleegde hij dat ene telefoontje. Nooit maar dan ook nooit is hij uitgevallen. Tot we Darwin binnen kwamen rijden. Ik zag aan hem dat hij moeite had met het warme weer hier. Hij begon te stotteren en hij viel af en toe uit. Ik herkende hem gewoon niet meer. Ik heb hem nog geprobeerd te reanimeren (oftewel ik heb hem een kwartiertje in de koelkast gelegd om af te koelen) en dat lukte ook wel een paar keer maar

...in de nacht van vrijdag op zaterdag is hij zijn geluid verloren. Niet geheel onbelangrijk bij een telefoon, ik bedoel het maakt het bellen een stuk makkelijker als je weet wat de degene aan de andere kant zegt. :D
Ik zie jullie denken Jits waarom vertel je ons dit slappe ouwehoer verhaal. Nou ik heb nu dus een nieuwe, een nokia (voor degene die daar geinteresseerd in zijn) een australische (duh!) maar dus ook met een engels woordenboek. Dus waarschijnlijk zullen de smsjes die jullie vanaf nu van mij ontvangen engels zijn. Aangezien ik liever lui dan moe ben en dus geen zin heb om langzaam te typen.

Maar goed dit slappe ouwehoer verhaal duurt alweer veel te lang. Ik hoop dat ik binnenkort wel wat nuttigs te melden heb.

Tenslotte nog even dit: onze campervan heeft de naam the milkyway gekregen. Binnenkort gaan we hem ff oppimpen met sterren en een melkpak (een echte) en een weg (getekend) erop zetten.

Even geen foto's ben mijn camera vergeten mee te nemen. Zet ze er zo snel mogelijk op!

Dikke kus Jits