Australie here we come

G'day everybody

Na jarenlang (tot vervelens aan toe) gezegd te hebben; ‘Wij gaan naar Australië’ is het dan bijna echt zo ver….. zondag 26 april, als AZ het kampioensschap probeert te pakken, vertrekken wij (Dorien en ik) naar Ozzie. (Helaas meiden het eerste feestje dus wat jullie zonder ons zullen moeten vieren).

Van Amsterdam vliegen wij naar Hongkong, waar wij een dag de tijd hebben de Chinese taal onder de knie te krijgen. Deze reist heden ten dage niet verder dan de menukaart van de plaatselijke TOKO, dus wie weet leren we daar ook nog wat.

Daarna vliegen we naar Cairns waar onze reis dan echt gaat beginnen. In Cairns hebben we de tijd om bij te komen van onze jetlag om vervolgens 3 mei aanwezig te zijn op de bruiloft van Rob en Kara in Townsville.

En wat is daarna ons plan? Ons plan is dat we geen plan hebben. Waar we het leuk hebben blijven we en waar we het niet leuk vinden, reizen we snel weer verder. Regelmatig zullen we onze handen uit onze mouwen moeten steken om ons spaarpotje te kunnen spekken. En verder zijn we van plan veel lol te maken, cultuur te snuiven en leuke mensen te ontmoeten. Naast dat we van Australië veel willen zien zullen we ook Nieuw-Zeeland aan doen. We doen natuurlijk het liefst de reis samen maar mochten we onderweg verschillende plannen hebben zullen we delen alleen reizen.

Maar zo ver zijn we nu nog niet. Er zijn nog wat belangrijke zaken die geregeld moeten worden. Zo moeten we nog een internationaal rijbewijs aanvragen, (Ojee ik zie mensen wit wegtrekken achter de computer, Jits doe dat niet, maar de wegen zijn daar veel ruimer dus wellicht komen mijn autorijkunsten daar beter uit de verf;) ) ons uitschrijven uit de gemeente, een Engelse CV maken en nog tal van andere zaken.

En dan het belangrijkste: het pakken van mijn backpack. Twintig kilo mogen we meenemen. Mensen die mij goed kennen weten dat dat een moeilijk punt gaat worden. Goede adviezen van ex-reizigers sla ik volledig in de wind (‘Jits je moet hem ook op je rug kunnen dragen he!’). Verstandelijk weet en snap ik dat je zo min mogelijk moet meenemen. Emotioneel ben ik bang dat het me toch niet gaat lukken. Je weet immers nooit wie je tegen gaat komen daar. Kijk het ene paar slippers staat gewoon veel leuker bij die ene outfit dan het andere. Zo ben ik ook bang dat ik een jurkje, broek en shirtje zal meenemen die ik allang al niet meer pas, maar wel heel graag zou willen passen (vrouwenlogica?). Het zal er dus wel weer op neer komen dat ik bij Schiphol de helft er uit zal moeten knikkeren en het andere kwart vanuit Australië terug zal moeten sturen. Sommige dingen veranderen nooit ;)

De eerste afscheidsfeestjes zijn gevierd. Vast staat dat we jullie allemaal heel erg gaan missen natuurlijk en via deze site zal ik jullie zoveel mogelijk op de hoogte houden van mijn belevenissen.

Kus Jits

Ps: Dorien is te volgen op doriendehaan.waarbenjij.nu